بررسی رابطه بین هوش هیجانی و سرمایه اجتماعی با میل به ماندگاری مدیران مدارس ابتدایی شهرستان لامرد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی و سرمایه اجتماعی با میل به ماندگاری مدیران مدارس ابتدایی شهرستان لامرد انجام شد. جامعه آماری این پژوهش متشکل از 232 نفر از مدیران مدارس ابتدایی شهرستان لامرد در سال 1394-1393 می­باشد. حجم نمونه­ با استفاده از فرمول کوکران برابر 140 نفر برآورد شد که با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی ساده پرسشنامه­ها توزیع گردید.  به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه هوش هیجانی آوستین و همکاران (2004) با ضریب پایایی کلی 80/0، سرمایه اجتماعی سید نقوی (1388) با ضریب پایایی 77/0 و میل به ترک خدمت مبلی و هورنز (1977) با ضریب پایایی 89/0 مورد استفاده قرار گرفت و روایی نیز مورد تأیید متخصصان قرار گرفت.  جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آماری ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون چند متغیره استفاده شد که نتایج حاصل نشان داد؛ هوش هیجانی و سرمایه اجتماعی  پیش­بینی کننده معنادار میل به ماندگاری مدیران است. متغیر هوش هیجانی می­تواند متغیر  میل به ماندگاری را به طور معناداری پیش بینی کند. هم چنین  مؤلفه های تنظیم عواطف و ارزیابی عواطف می­تواند میل به ماندگاری را به طور معناداری پیش بینی نماید و بین متغیر سرمایه اجتماعی و میل به ماندگاری مدیران رابطه معناداری وجود دارد.